Thursday, February 18, 2010

ඉතිහාසයේ නිවාඩුව ඉවරයි. දැන් ඉතිං ඔළුවෙන් හිටගන්න වෙලාවයි

සුදර්ශන ගුණවර්ධන

අප කවුරුත් පාහේ අසා ඇති උපහාස කතාවකට අනුව එක්තරා පුද්ගලයන් පිරිසක් පෙර කළ අකුශල කර්මයන් හි ආනුභාවයෙන් මරණින් මතු අපායේ උපත ලැබූහ. අපායේ ඇති විවිධාකාර වධ වේදනා විඳීමේ දඬුවම් අතරින් කැමති එකක් තෝරා ගැනීමේ දුර්ලභ වරය ඔවුනට හිමිවිය. වධකාගාරයේ එක් එක් ස්ථානවල වධ විඳිමින් සිටින අපාගාමීන් අතරේ නිරීක්ෂණ චාරිකාවක යෙදුණු ඔවුන්ට පෙනී ගියේ එක තැනක පිරිසක් අසූචි වළක් අසල ගැට්ටක් මත ඉඳගෙන දුම්පානය කරන ආකාරයයි. අපායේ දුමට තිත නැතිවීම ගැන අමන්දානන්දයට පත් අප කතානායකයන් පිරිස සියළු දඬුවම් අතරින් මේ දඬුවම කෙතරම් ආතල්දැයි සිතා තමන්ට ද එම දඬුවම ලබාදෙන ලෙස ඉල්ලා සිටියහ. ඔවුන්ගේ පැතුම සැණෙකින් ඉටු වී ඔවුන්ට සිගරැට් ලැබිණි.
කෙසේවුවද,විනාඩි පහක් ගතවන විට සීනුවක් නාදවිය. එතැනට පැමිණි යම පල්ලෙක් ඔවුන් සියළුදෙනාටම මෙසේ විධානය කළේය.”ඉන්ටර්වල් එක ඉවරයි. දැන් ඉතින් අසූචි වළේ ඔළුවෙන් හිටගනියව්.”
රජතුමාගේ පාලනය යටතේ ඉතිහාසයෙන් නිවාඩු ලැබ සිටින ලාංකිකයන්ද වළ ගැට්ට මත වාඩි වී සිගරැට් බොන අපාගාමීන් මෙන්ම විනෝදයෙන් කාලය ගත කරයි. ලෝකය තුළ සිදුවන කිසිදු චලනයක් තමන්ට අදාළ නොවෙතැයි කල්පනා කරන ලාංකිකයා දැන් ඉතින් ඉතිරිව ඇත්තේ අධිවේග බෝට්ටුවක නැඟී තුන්වන ලෝකයේ සිට පළමුවන ලෝකය කරා ශීඝ‍්‍රයෙන් සංවර්ධනය වීමට පමණකැයි සිතයි.
නමුත්, ඒ ස්වර්ණමය අවස්ථාව ළඟා කර ගැනීම සඳහා තවත් එක් බාධකයක් පසුකළ යුතුය. එනම් මහ මැතිවරණයයි.
මහ මැතිවරණය අවසාන වීමට පෙරම ඉතිහාසයෙන් ලබාගත් විවේක කාලය හමාර කරමින් සීනුව වදින හඬ දැන් සිටම ඇසෙන්නට පටන්ගෙන ඇත. මීට පෙර මේ තීරුවෙන් දක්වන ලද පරිදිම ජාත්‍යන්තර බලවේග විසින් විවිධාකාරයේ බලපෑම් එල්ල කිරීම අරඹා ඇත. රටේ මානව හිමිකම් තත්ත්වය වර්ධනය කළහොත් මිස අන් කිසිදු හේතුවක් මත ජී.එස්.පී.ප්ලස් සහනය නැවත ලබා නොදෙන බව කියමින් එය අත්හිටුවීමට යුරෝපා පාර්ලිමේන්තුව තීරණය කර ඇත. ඇමෙරිකා ජනාධිපතිවරණය අවසන් වූ වහාම ප‍්‍රකාශ කළ කරුණු නැවත පුනරුච්චාරණය කරමින් ඉන්දියානු විදේශ ඇමති ප‍්‍රකාශ කර ඇත්තේ ජනාධිපතිවරයා විසින් දේශපාලන ක‍්‍රියාවලියක් ආරම්භ කරනු දැකීම තමන්ගේ අපේක්ෂාව බවයි. අසූචි වළ මත ඔළුවෙන් සිට ගැනීමට සිදුවන කාලය වැඩි ඈතක නොවන බවට ලක්ෂණ පහළ වී ඇත.
මහ මැතිවරණයේ ප‍්‍රතිඵල අනුව Scenarios හෙවත් අනාගතය පිළිබඳ අයහපත් චිත‍්‍ර තුනක් ගොඩනැඟීමට පුළුවන.

1. මහ මැතිවරණයෙන් ආණ්ඩුව ජයග‍්‍රහණය ලබාගනී. එම ජයග‍්‍රහණයෙන් අනතුරුව පළමුව ඉන්දියාව සහ ඊළඟට ඇමෙරිකාව ප‍්‍රමුඛ බටහිර රටවල බලපෑම මත දෙමළ කතා කරන ජනතාව සමඟ බලය බෙදා හදා ගැනීමේ දේශපාලන විසඳුමක් වෙත යාමට ආණ්ඩුවට සිදුවේ. මෙතෙක් කලක් ‘අද නොවේ හෙට’ බාලගිරි දෝෂයට හසු වී තිබුණු බලය බෙදීමේ දේශපාලන විසඳුම තවදුරටත් ප‍්‍රමාද කිරීම සඳහා ඉදිරිපත් කළ හැකි කිසිදු හේතුවක් ආණ්ඩුවට නැති තත්ත්වයක් යටතේ මෙය අනිවාර්ය තත්ත්වයකි. එහිදී එම බලය බෙදා ගැනීමේ ව්‍යාපෘතිය සාර්ථක කර ගැනීම සඳහා විරුද්ධ පක්ෂයේ දේශපාලන පක්ෂවල සහයෝගය ලබා ගැනීමට රජයට සිදුවෙයි.

2. මහ මැතිවරණයෙන් විපක්ෂ කණ්ඩායම් ජයග‍්‍රහණය ලබා ගනී. මෙම තත්ත්වය යටතේ විධායක ජනාධිපතිධූරය අහෝසි කිරීම සඳහා සංශෝධන ගෙන ඒමට කටයුතු කළ හැකි අතර, වසරක් ගත වන තුරු විධායක ජනාධිපතිවරයාට පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හළ නොහැකි නිසා එම කාලය තුළදී දෝෂාභියෝග යෝජනාවක් මඟින් ජනාධිපතිවරයා ඉවත් කිරීමේ ක‍්‍රියාවලියක් ආරම්භ කිරීමට විපක්ෂයට පුළුවන. කෙසේවුවද ආණ්ඩු බලය ලබා ගත් විපක්ෂයට දේශපාලන විසඳුමක් වෙත ගමන් කිරීමට සිදුවන බැවින් ඒ වන විට විපක්ෂයට ගොස් සිටින වර්තමාන ආණ්ඩු පක්ෂයේ සහාය ලබා ගැනීමට ද ඔවුන්ට සිදුවේ.
ඉහත දැක්වෙන ඉදිරි දර්ශනයන් දෙකට අමතරව තුන්වන ඉදිරි දර්ශනයක් ද අපට ප‍්‍රක්ෂේපනය කළ හැකිය.
3. මහ මැතිවරණයෙන් ආණ්ඩු පක්ෂය ජයග‍්‍රහණය ලබා ගනී. එම ජයග‍්‍රහණයෙන් පසු බලය බෙදා ගැනීමේ වැඩපිළිවෙලක් ඉදිරිපත් කිරීමට ඔවුන්ට සිදුවේ.එවිට එම ව්‍යාපෘතියට විරුද්ධවද,ආණ්ඩුවේ අනෙකුත් ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍ර විරෝධී ක‍්‍රියාකාරකම්වලට විරුද්ධවද සිංහල ජනකොටස් එකතු කරන විශාල දේශපාලන ප‍්‍රතිරෝධයක් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ විසින් සංවිධානය කිරීම.මෙහිදී ඉතිහාසය නැවතත් පුනරාවර්තනය විය හැකි අතර නියම දේශපේ‍්‍රමියා තේරීමේ තරගයෙන් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ නිතරගයෙන් ජයග‍්‍රහණය කරයි.වර්තමාන කාලයේ දී විශාල දුෂ්කරතා සහ අපහාස, උපහාස විඳිමින් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ දුෂ්කර ක‍්‍රියාවක නොහොත් කාලතරණයක යෙදෙන්නේ ඉහළ ගිය දේශප්‍රේමී ඔන්චිල්ලාව පහළ බසින කාලයක් ද උදාවන බව දන්නා හෙයින් එම දවස උදාවෙන තුරු ඇඟිලි ගනිමිනි.
ආණ්ඩුවේ සමීප උපදේශකයන් මේ තත්ත්වය ගැන දැනුවත් නොවීමට හේතුවක් නැත. ජනාධිපතිවරණයෙන් පසු ජෙනරාල් ෆොන්සේකා හමුදා අත්අඩංගුවට ගෙන මැතිවරණය නිමාවන තුරු රඳවා තබා ගැනීමට ආණ්ඩුව අධිෂ්ඨාන කරගෙන සිටීම පසුපස ඇති උපාය මාර්ගික අරමුණ පොදු විපක්ෂය බෙදා වෙන් කිරීමට කටයුතු කිරීමයි. එයට හේතුව තමන්ට එරෙහිව ඇති හදිසි තර්ජනය පැමිණෙන්නේ තනි පුද්ගලයෙකු වන ජෙනරාල් සරත් ෆොන්සේකා වෙතින් නොව ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ වෙතින් බව ආණ්ඩුව දනී. එනම්, ඔවුන්ගේ අදිසි සතුරා ජ.වි.පෙ.ය. ජෙනරාල් අත්අඩංගුවට ගැනීමට හේතු වශයෙන් ඉදිරිපත් කර ඇති හමුදා කුමන්ත‍්‍රණය පිළිබඳ කතාව හෝ රාජපක්ෂ පවුලට එරෙහි තර්ජනය පිළිබඳ කතාව අඩුගණනේ හදිසි අභියෝගයක් නොවන බව දන්නා ආණ්ඩුව ජාතික සහ ජාත්‍යන්තර වශයෙන් අපකීර්තියට ලක් කරමින් වුවද ජෙනරාල් රඳවාගෙන සිටින්නේ එ.ජා.ප.ය සහ ජ.වි.පෙ. අතර ගොඩනැඟිය හැකි මැතිවරණ සන්ධානය බිඳ දැමීමටය. මෙහි ප‍්‍රතිඵලයක් ලෙස එක්සත් ජාතික පක්ෂය අලියා ලකුණෙන් වෙනමද, සුළු ජාතික පක්ෂ වෙන වෙනමද, ජ.වි.පෙ. සහ ජෙනරාල් හංසයා හෝ රාජාලියා හෝ වෙනත් ඕනෑම පොදු ලකුණකින් වෙනමද තරඟ කරන තත්ත්වයක් ගොඩනැඟී ඇත.
ආණ්ඩුවේ අභිප‍්‍රාය වන්නේ මැතිවරණයෙන් තමන් බලය ලබාගෙන ඉන් පසු පොදු විපක්ෂය කොටස් දෙකකට බෙදෙනු දැකීමටය.
1. බලය බෙදීම සඳහා එකඟ කරවාගත හැකි විපක්ෂය.
2. බලය බෙදීම සඳහා එකඟ කරවාගත නොහැකි විපක්ෂය.
සාකච්ඡාමය දේශපාලන ක‍්‍රියාවලිය ඉදිරියට ගෙනගොස් (සර්ව පාක්ෂික සමුළුව වැනි) බලය බෙදීමේ දේශපාලන විසඳුමක් ඉදිරිපත් කල විට රනිල්, හකීම්, මනෝ, සම්බන්ධන් ප‍්‍රමුඛ විපක්ෂය ඒ සඳහා එකඟ කරවා ගත හැකි බව ආණ්ඩුවේ විශ්වාසයයි. එවිට ජෙනරාල් ෆොන්සේකා, ජ.වි.පෙ. සහ යුද හමුදාව ශේෂගත වේ.විසඳුමට විරුද්ධ සිංහල ජන බලවේගයන් ඉහත කී සංඝටකය විසින් මෙහෙයවනු ඇතැයි උපකල්පනය කරන ආණ්ඩුව එහිදී ඉහත කොටස් පොදු විපක්ෂයෙන් වෙන්කොට ඔවුන් මර්දනය කිරීමට බලාපොරොත්තු වනු ඇති බව අපගේ විග‍්‍රහයයි.
අවසාන විග‍්‍රහයේදී ඉහත දැක්වෙන උභතෝකෝටිකය නැමැති අසීරු විභාග ප‍්‍රශ්න පත‍්‍රයට මුහුණ දී ජයග‍්‍රහණය ලැබීමට බලාපොරොත්තු වන ප‍්‍රධාන ශිෂ්‍යයන් තුන්දෙනෙකු හඳුනා ගත හැකිය.
1. මහින්ද රාජපක්ෂ
2. රුවන් ෆර්ඩිනැන්ඩස්
3. පේ‍්‍රමකුමාර් ගුණරත්නම්

මේ තුන්දෙනාගෙන් විභාගය සමත් වන්නේ කවුද යන්න මත ලංකාවේ අනාගතය තීරණය වීමට නියමිතය.එමෙන්ම අනාවැකියක් වශයෙන් මේ අවුරුද්දේ දෙසැම්බර් මාසයට පෙර මෙම අවසාන විභාගයේ ජයග‍්‍රාහකයා වන්නේ කවුරුන්ද වන්න තීරණය වීමට නියමිත බවද සටහන් කර තබමු.

Thursday, February 11, 2010

ලකුණු කියඤ්ඤයි - නම නොකියඤ්ඤයි

නීති බින්දෝ රැකීමට එය - 02

සුදර්ශන ගුණවර්ධන

කුමන්ත‍්‍රණ ගැන උත්තර නැති ප‍්‍රශ්නයට දොවන් අයියාගෙන් පිළිතුරක්

මීට අඩසියවසකට පෙර හිනිදුම් පත්තුවේ දොවන් අයියා නම් තරමක මෝඩ පහේ පුද්ගලයෙකු ජීවත්විය. ගම් පළාතේ සිදුවූවා යැයි කියන කිසියම් සොරකමකට වගකිව යුත්තා කවුරුදැයි තමා දන්නා නමුත්, ඒ නම නම් කිසිසේත් හෙළිදරව් කරන්නට බැරි බව කියා සිටි දොවන් අයියා අවශ්‍යම නම් අදාල පුද්ගලයා හඳුනා ගැනීමට අවශ්‍ය හෝඩුවාවල් කිහිපයක් ලබාදිය හැකි බව ප‍්‍රකාශ කළේ පහත පරිදිය.

”හොරකම කළේ කවුදැයි මම නං දන්නං
ඒත් නම නොකියන්නං
ලකුණු කියන්නං
අපේ නගා සහේට අරන් තියෙන්නං
එගොඩ ගොඬේ ඉන්නං
තට්ටෙත් ටිකක් තියෙන්නං
ඒත්,නම නං නොකියන්නං
ලකුණු කියන්නං
මැරුවත් නම නොකියන්නං”

සරම අඳින දොවන් අයියාට මුහුණපෑමට සිදුවූ තත්ත්වයට තරමක් සමාන සිදුවීමක් ටයිකෝට් අඳින විදේශ කටයුතු පිළිබඳ ඇමති තැන්පත් රෝහිත බෝගොල්ලාගම මහතාට පසුගියදා මුහුණදීමට සිදුවිය. ශ‍්‍රී ලංකාවට එරෙහිව බටහිර රටවල් කුමන්ත‍්‍රණයක් දියත් කර ඇතැයි උදේ හවස මාධ්‍ය මඟින් ප‍්‍රචාරය කරන හෙයින් එකී කුමන්ත‍්‍රණයට සම්බන්ධ බටහිර රට හෝ රටවල් මොනවාදැයි නම් කරන ලෙස බී.බී.සී. රූපවාහිනියේ මාධ්‍යවේදියෙකු ඔහුගෙන් විමසන ලදී. එවිට විදේශ ඇමතිවරයා කීවේ කුමන්ත‍්‍රණයක් තිබෙන බව තමා දන්නා නමුත් ඒ රටේ නම නං කොහොමවත් නොකියන බවය.

”කුමන්ත‍්‍රණයක් නං තියෙන්නං
කරන්නේ කවුද කියලත් දන්නං
ඒත් නම නං නොකියන්නං
ලකුණු කියන්නං
මැරුවත් නම නොකියන්නං”

දැන් ආණ්ඩුව පවත්වාගෙන යාම හා ආණ්ඩුව කරන ඕනෑම ක‍්‍රියාවක් සාධාරණීයකරණය කිරීමට යොදාගන්නා කෝකටත් තෛලය වී ඇත්තේ කුමන්ත‍්‍රණයයි. ආණ්ඩුව පෙරළීමට ජාත්‍යන්තර කුමන්ත‍්‍රණයක් දියත් වී ඇති නිසා එය පාරජය කිරීමට ප‍්‍රති කුමන්ත‍්‍රණයක් දියත් කිරීම සාධාරණ යැයි කියන තරමට තත්ත්වය දුර දිග ගොස්ය. ඒ නිසා නීති රීති, ආචාර ධර්ම පිළිබඳව කිසිම තැකීමක් නැතිව ක‍්‍රියාකොට ඒ සියල්ලම හරි යැයි ලැජ්ජා නැතිව කියන්නට ආණ්ඩුවේ ක්ෂමාලාපකයන්ට පුළුවන් වී තිබේ. කුමන්ත‍්‍රණ කතා ඉදිරියේදී විපක්ෂයටද කටඋත්තර නැති වී ඇති බව පෙනෙන්නට ඇත.‘බඩුත් හාමුදුරුවන්ගේ - නඩුත් හාමුදුරුවන්ගේ’ යන න්‍යායට අනුව ක‍්‍රියාත්මක වන රාජ-පක්ෂ ටී.වී.චැනල් වලට පැමිණ ආණ්ඩු පාක්ෂික නිවේදකයන්ගේ ෆුල් ටොස් පන්දුවලට දෑත බදා හයේ පහරවල් ගහන මහත්වරුන්ට අපට කීමට ඇත්තේ කුමන්ත‍්‍රණ කතාවලට පිළිතුරු දීමට අපට ද අවස්ථාවක් ලබාදෙන ලෙසයි. එහිදී අපි විසින් ඇසිය යුතු ප‍්‍රශ්නය මෙපමණය.
ලංකාවට විරුද්ධව බටහිර රටවල් කුමන්ත‍්‍රණය කරන්නේ මෙහි ඇති කිසියම් වටිනා දෙයක් පැහැර ගැනීමට විය යුතුය. නැත්නම් මෙහි ඇති තමන්ගේ කිසියම් උවමනාවක් ආරක්ෂා කර ගැනීමේ අටියෙන් විය යුතුය.
ලංකාවේ ඉරාකයේ මෙන් ඛනිජ තෙල් නැත. සියෙරා ලියොන්හි මෙන් දියමන්ති නැත. රත්තරන්, ප්ලැටිනම්, තඹ, පිත්තල, ඇලූමිනියම්, යුරේනියම් හෝ වෙනත් නිධිද නැත. සිම්බාබ්වේහි මෙන් ආරක්ෂා කර ගත යුතු ‘සුදු ගොවියන්’ ද නැත. එහෙනම් බටහිර රටවල් කුමන්ත‍්‍රණය කරන්නේ අපේ මොනවා පැහැර ගැනීමටද? ලංකාවට කිසියම් සුවිශේෂීතාවයක් ලැබුණා නම් ඒ ථෙරවාදී බුද්ධාගම නිසාය. නමුත්, බුද්ධාගම අදහන රටට අද සිදු වී ඇති දෙය මල්වතු - අස්ගිරි මහ නාහිමිවරුන් මේ සතියේ නිකුත් කළ ප‍්‍රකාශ වලින් පැහැදිලි වනු ඇත.
යම් හෙයකින් බටහිර රටවලට අවශ්‍ය අප නොදන්නා කිසියම් සම්පතක් හෝ අවශ්‍යතාවයක් හෝ ලංකාව තුළ ඇතැයි උපකල්පනය කළත්, වර්තමාන ගෝලීය ධනවාදය තුළ එය ලබා ගැනීමට කුමන්ත‍්‍රණ කරමින් මහන්සි විය යුතු නැත. ශිෂ්ඨ සම්පන්න ව්‍යාපාරික ගනුදෙනුවක යෙදීම මඟින් ඒ අවශ්‍යතාවය සපුරා ගත හැකිය. ඒ සඳහා කළ යුත්තේ ප‍්‍රතික්ෂේප කිරීමට අපහසු තරමේ හොඳ ලංසුවක් තැබීම පමණකි. (Make an offer they can't refuse) මේ සඳහා වැඩිදුර උදාහරණ අවශ්‍ය නම් ඉන්දියානු අයි.පී.එල්. තරඟාවලියේදී අපේ ජාතික ක‍්‍රිකට් කණ්ඩායමේ විරුවන් වෙන්දේසියේ විකුණන ආකාරය දෙස බැලීම ප‍්‍රමාණවත්ය.
මේ සියල්ල තිබියදීත් ලංකාව යටත් කර ගැනීමට කිසියම් බලවත් බටහිර රටකට අවශ්‍ය නම් ඒ සඳහා ගතවනුයේ පැය කිහිපයක් පමණකි. එම ආක‍්‍රමණය ‘මානුෂික මෙහෙයුමක් ලෙස’ සාධාරණීයකරණය කිරීමට අවශ්‍ය හේතු ලංකාව විසින් පසුගිය කාලයේ දී ඕනෑතරම් ලබාදී ඇත.ඉන්දියාව 1987දී ලංකාවට පරිප්පු දැම්මේ මානුෂීය හේතු දක්වමින් වන අතර කිසිදු රටක් ඒ ගැන කටක් හෙල්ලූවේ නැත. අන්තිමට ජනාධිපති ජේ.ආර්. ජයවර්ධනට සිදුවූයේ ගිවිසුමක් මාර්ගයෙන් ඉන්දියානු ආක‍්‍රමණය පිළිගැනීමට යි. මෙයට අමතරව ඇමෙරිකාව සහ බි‍්‍රතාන්‍යය විසින් බලවත් හමුදාවක් සතු ඉරාකය ආක‍්‍රමණය කොට තවමත් එය යටත් කොටගෙන සිටින්නේ කාගෙන්වත් ලයිසන් ගෙන නොවේ. එමෙන්ම වසර 2000 දී ඇමරිකාව ප‍්‍රමුඛ නේටෝ හමුදාව ලෝකයේ පස්වන පාබල හමුදාව සතු ව සිටි යුගෝස්ලාවියාව කොසෝවෝ ප‍්‍රශ්නයේදී මට්ටු කළේද ඒ ආකාරයටමය.
ඊළඟට කිසියම් ආකාරයකින් එසේ ලංකාව ආක‍්‍රමණය කිරීම කෙසේවෙතත්,සම්බාධක පැනවීමක් හෝ කළහොත් ලාංකිකයා හැසිරෙන ආකාරය උපකල්පනය කිරීම ද අපහසු නැත. ඊනියා දේශපේ‍්‍රමීන්ගේ කටේ නරිවාදම් හැරුණුවිට ඔවුන්ගේ නොකියා ජංගම දුරකථනයේ සිට මොන්ටෙරෝ ජීප් රථය දක්වා මුළු මහත් ජීවන රටාවම සංවිධානය වී ඇත්තේ බටහිර රටවලින් ආනයනය කරන පාරිභෝගික භාණ්ඩ හා සේවා පදනම් කරගෙනය. ඒවාට පහර වැදුණොත් ඔවුන්ගෙන් (සහ ඔවුන්ගේ භාර්යාවන්ගෙන්) මතුවිය හැකි ප‍්‍රතිචාරය අති භයානකය.
අවසන් වශයෙන් බටහිර රටවල් අප ආක‍්‍රමණය කළොත් කළගුණ සැලකීම මනා සේ පුරුදු පුහුණු කර ඇති ලාංකිකයන් විශාල පිරිසක් ඔවුන් වෙතට පැන ඉඹලා පිළිගෙන ‘අනේ ඔයාලා කවදා හරි එනකං තමයි අපි මේ බල බලා හිටියේ’ යැයි කියා තොප්පි මාරු කරගනු ඇත. අපේ ජාතියේ කළගුණ සැලකීම කෙතරම් ද යන්න යුද්ධය අවසන් වී අවුරුද්දක් ගතවන්නටත් පෙර හිටපු හමුදාපති ජෙනරාල් ෆොන්සේකා අත් අඩංගුවට ගත් ගෞරවනීය අකාරයෙන්ම පැහැදිලි වේ.
නමුත් ඉතා ආචාරශීලි, ශිෂ්ඨ සම්පන්න වැදගත් මහත්වරුන්ගෙන් සමන්විත විපක්ෂයේ දේශපාලකයන් මෙවැනි ප‍්‍රශ්න ඇසීමට තරම් නිර්භීත වන්නේ නැත. අප ඉල්ලා සිටින්නේ මීළඟ රූපවාහිනී විවාදයේදී කුමන්ත‍්‍රණ කතා කියන අයගෙන් ”කොහේ තියෙන ජාත්‍යන්තර කුමන්ත‍්‍රණයක් ද ඕයි ? ” කියා අසන ලෙසයි. එවිට මේ අයට සිදුවනු ඇත්තේ දොවන් අයියාට සිදු වූ දේය.

ලබන සතියට .....

Back to Home
View Pdf

මාධ්‍යයට එරෙහි කුමන්ත‍්‍රණ සහ කුමන්ත‍්‍රණකාරී මාධ්‍ය

ටෙරිබල්,ටෙරිබල්” බොයානා ලෙකිච් රූපවාහිනි තිරයේ ඇලී ගිය නෙතු පියන් ඉවතට ගත නොහැකිව මෙන් කියයි. ඇය රූපවාහිනියේ විකාශය වන විවාදයක සටහන් තබා ගන්නේ හරියට ඇගේ මුළු ජීවිතයම ඒ මත රැඳී ඇත්තාක් මෙනි. ”ටෙරිබල්, දැන් නම් මුන් තොණ්ඩුව බෙල්ලටම හිර කරන්නයි යන්නේ.”
විවාදය පැවැත්වෙන්නේ මිලොසෙවිච් ජනාධිපතිතුමා විසින් පාලනය කරන ආර්.ටී.එස්. හෙවත් ‘රාදියෝ ටෙලිවිෂියා සර්බියා’ නාලිකාව ඔස්සේය. සමහරවිට විවාදය යන්න වැරදි යෙදුමකි. මක්නිසාද යත් ආර්.ටී.එස්.හි සෑමදෙනාම සෑමවිටම එකඟ වෙති. එහි ඇත්තේ එකම දෘෂ්ටිකෝණයකි. එනම් ආණ්ඩුවේ දෘෂ්ටිකෝණයයි. අද රාත‍්‍රියේ සාකච්ඡාව සර්බියාවේ ස්වාධීන මාධ්‍ය හෙවත් සමහරු කියන විදිහට රජයට විරුද්ධ පාක්ෂික මාධ්‍ය ගැනය. ආණ්ඩුවේ හැඳින්වීම අනුව නම් ඒවා දේශද්‍රෝහී මාධ්‍යය. ”ඔය මාධ්‍ය බටහිර රටවල කුලීකාර ගැත්තෝ. උන්ට පඩි ගෙවන්නේ ඇමෙරිකන්කාරයෝ”
සර්බියාවේ ජනමාධ්‍ය ඇමති ඇලෙක්සැන්ඩර් වූචික්ට යන්තම් වයස අවුරුදු තිහක් ඇත. තරුණ නළුවෙක් වැඩිහිටි චරිතයක් රඟපෑමට ඇන්දාක් මෙන් ඔහු අභිනය දක්වන්නේ ”වෙන්නේ මොනවද කියලා හරියටම කියන්න තමයි මම ඇවිල්ලා ඉන්නේ” කියන්නාක් මෙනි. ඔහු කැමරාව දෙස හරි කෙළින් බලා, දබරැඟිල්ල උරුක් කොට බටහිර රටවල ඒජන්තයන්ට හා ඔත්තුකාරයන්ට හොඳ පාඩමක් උගන්නන බවට සහතික වෙයි. පුටුවෙහි වාඩි වී සිටින බොයානා ආතතියෙනි. ඇගේ සම්පූර්ණ අවධානය රූපවාහිනි තිරය මතට යොමු වී ඇත. ඇය මෙහි විවාද වන මාතෘකාවෙහි කොටසකි. ස්වාධීන නාලිකාවක් වන බී 2-92 මාධ්‍ය ජාලයේ ප‍්‍රධාන සංස්කාරිකාව සහ ප‍්‍රධාන වාර්තාකාරිය ඇයයි.
”ඔවුන් බටහිර ගැත්තෝ, ඔවුන්ට ඕනෑ සර්බියාව විනාශ කරන්නයි.” යුගෝස්ලාවියානු ජනමාධ්‍ය ඇමති ගොරාන් මැටිච් එකඟ වෙයි. සර්බියාවේ වෘත්තීය පත‍්‍ර කලාවේදී සංගමයේ නායක මිලොරාද් කොම්රාකොව් සිය එකඟතාවය පළ කරමින් හිස වනයි. ඔහු ආර්.ටී.එස්. මාධ්‍ය ජාලයෙහි අධ්‍යක්ෂ මණ්ඩල සාමාජිකයකු වන අතර මිලොසෙවිච් ජනාධිපතිතුමා නායකත්වය දරන සර්බියානු සමාජවාදී පක්ෂයේ මධ්‍යම කාරක සභිකයෙකි. වැඩසටහන මෙහෙයවන්නා ඇවිලෙන ගින්නට පිදුරු දමන අතර සියළුදෙනාම කලින්ම දැනගෙන එකඟ වී ඇති ප‍්‍රශ්න නිර්භීතව ඉදිරිපත් කරයි.
”ඔබ කොහොමද හරියටම කියන්නේ විරුද්ධ පාක්ෂික මාධ්‍යවලට බටහිර රටවල් වලින් සල්ලි ලැබෙන බව?”
”මෙන්න තියෙනවා සාක්කි.” ලියවිල්ලක් ඔසවා පෙන්නමින් ඇලෙක්සැන්ඩර් වූචික් ගුඟුරයි. කැමරාව වූචික්ගේ මුහුණට සූම් වෙයි. ”මෙන්න බලන්න, බී 2-92 චැනල් එක ඇමෙරිකාවෙන් ඩොලර් දහස් ගාණක් අරගෙන තියෙනවා.”
ඔහු ලියවිල්ල ඇඟිලි තුඩුවලින් ඔසවන්නේ හරියට එය ගඳ ගසනවාක් මෙනි. ”මෙන්න තියෙනවා බි‍්‍රතාන්‍ය තානාපති කාර්යාලය එක්ක ගහපු ගිවිසුම. එතකොට මේ තියෙන්නේ සෝරොස් ෆවුන්ඬේෂන් එකත් එක්ක ගහපු ඞීල් එක. මේ ඔක්කොම ලියවිලි අත්සන් කරලා තියෙන්නේ සාෂා මිර්කොවිච්.” ඔහු පිළිකුලෙන් යුතුව පෙන්වා දෙයි. දිගින් දිගටම සාෂා මිර්කොවිච් හඳුන්වා දෙනු ලබන්නේ තම මාතෘ භුමිය බටහිරට විකුණන්නට අර අඳින ඳුෂිත ද්‍රෝහියෙකු ලෙසය. ඔහු බී 2-92 මාධ්‍ය ජාලයේ ප‍්‍රධානියාය.
”එයාලට ඕන වෙලා තියෙන්නේ අපිව බය කරන්න.” පැහැදිලිවම කලබලයට පත්ව සිටින බොයානා කියයි. වෙලාව මධ්‍යම රාත‍්‍රියට ආසන්නයි.
බී 2-92 මාධ්‍ය ජාලය ආණ්ඩුව විසින් තහනම් කිරීමෙන් පසුව එහි සංස්කාරක මණ්ඩලයට බෙල්ගේ‍්‍රඞ් මහනගර සභාවට අයත් ස්ටුඩියෝ බී හි කාර්යාල පරිශ‍්‍ර සහ තරංග මාලා ඉල්ලා ගැනීමට අවස්ථාව ලැබුණි. එය පාලනය වන්නේ විපක්ෂ නායක වුක් ද්‍රස්කොවිච්ගේ අයෝමය හස්තයෙනි. වසර දෙදාහේ ශීත සෘතුව දක්වා ස්ටුඩියෝ බී පැවතුනේ ද්‍රස්කොවිච්ගේ හොරණෑවක් ලෙසය. නමුත් වසන්ත සමයේ සිට අනෙකුත් විපක්ෂ මාධ්‍ය ආයතන වලටද එම ආයතනය ප‍්‍රයෝජනයට ගත හැකි විය.
මේ වසර දෙදාහේ මාර්තු මාසයයි. මාධ්‍ය පාලනය කිරීම සර්බියානු ආණ්ඩුවේ බරපතලම ප‍්‍රශ්නය බවට පත්ව තිබේ.
” ඔව් මං බයයි. මට තර්ජන තියෙනවා. ඒත් මට ආපහු හැරෙන්න බැහැ. මං විශ්වාස කරන දේ වෙනුවෙන්, ඒ කියන්නේ සර්බියාව නිදහස් ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී රටක් විය යුතුයි කියන අදහස වෙනුවෙන් මම සටන් කරන්න ඕන.” බොයානා සුසුමක් හෙලයි. ප‍්‍රවෘත්ති සංස්කාරකගේ ලේකම්වරිය පිටත්ව යාමට පෙර පිළිගැන්වූ කෝපි කෝප්පය තොල ගාන අතර ඇයට මතක් වන්නේ මුළු දවසටම ඇය කිසිදු ආහාරයක් නොගත් බවයි. ඇය කණගාටුවෙන් මා දෙස බලයි. ”එයාලා අපිව ආයෙත් තහනම් කිරීම කාලය පිළිබඳ ප‍්‍රශ්නයක් විතරයි. නමුත් මම සටන අතාරින්නේ නැහැ.”
කාර්යාලය තුළ ඇත්තේ පරණ මේස දෙකක්, කොම්පියුටරයක් සහ දුරකතනයක් පමණි. නේටෝ හමුදාව බෙල්ග්‍රෙඞ් නගරයට බෝම්බ දැමීමට පෙර දිනයේ ආණ්ඩුවේ හෙංචයියන් පිරිසක් වන බෙල්ග්‍රෙඞ් හි ‘තරුණ බලකාය’ බී 2-92 මාධ්‍ය ජාලයේ කාර්යාල උපකරණ සහ තරංග මාලා බලෙන් අත්පත් කරගෙන එවකට පැවති බී 92 ජාලය ඔවුන්ගේ ප‍්‍රචාරක හොරණෑවක් බවට පත්කර ගන්නා ලදී. ඔවුන් තම කාර්යාල වලින් එලවා දමා ලැබීමෙන් පසුව බී 92 ජාලය තම නම බී 2-92 වශයෙන් වෙනස් කරන ලද අතර ඉන්පසු ගතවූ වසර මුළුල්ලේම බී 2-92 හි මූලස්ථානය වූයේ මෙම කාර්යාලයයි. මාස කිහිපයකට පසු තම වැඩසටහන්වල කෙටි සංස්කරණයක් විකාශය කිරීමට සංස්කාරක මණ්ඩලයට හැකිවිය. මේ සර්බියානු ආණ්ඩුව මිනී මැරුම්, සිරගත කිරීම්, මුද්‍රිත සහ ඉලෙක්ට්‍රොනික මාධ්‍ය ආයතන වසා දැමීම් තුළින් විරුද්ධ පාක්ෂික අදහස් සඳහා නැවතීමේ ලකුණ තබමින් සිටි කාලයක් විය.
1998 ඔක්තෝම්බර් මාසයේදී සමස්ත යුරෝපයම ඉතාම සීමාකාරී මාධ්‍ය නීතිය සර්බියානු පාර්ලිමේන්තුව විසින් පනවන ලදි. මිලොසෙවිච් ජනාධිපතිතුමා විසින් පාර්ලිමේන්තුවේ ආසන 250න් 200ක් පමණ පාලනය කරන තත්ත්වයක් යටතේ එම පනත විවාදයකින් තොරව සම්මත විය. රූපවාහිනි සහ ගුවන් විදුලි විකාශන නිහඬ කිරීමටත්, පුවත්පත් වසා දැමීමටත් මෙම පනත විසින් ඉඩ සැලසිණ. නිසි කාර්ය පටිපාටියකින් හෝ තමා වෙනුවෙන් අධිකරණයේ නිසි ලෙස පෙනී සිටීමට අවසරයකින් තොරව නඩු විභාගයකට ලක් කර මාධ්‍ය ආයතනවලට දඬුවම් පැනවීමට මෙම පනතින් ඉඩකඩ සැලසිණ. 2000 වසරේ වසන්ත සමය තුළ දුසිම් ගණනක් පුවත්පත්, ගුවන් විදුලි සහ රූපවාහිනි වසා දමන ලද අතර අනෙක්වාට බරපතල දඩ මුදල් ගෙවීමට සිදුවිය. පැය 24 ක් ඇතුළත අදාළ දඩ මුදල් නොගෙවන ලද්දේ නම් එම මාධ්‍ය ආයතනවල දේපල සහ උපකරණ ආණ්ඩුවට පවරා ගැනීමට හැකිවිය. මාධ්‍ය සංස්කාරකවරුන් සහ මාධ්‍යවේදීහු ගණනාවක් සිරගත කරනු ලැබිණි. ද්නේවුනි ටෙලිග‍්‍රාෆ් කර්තෘ ස්ලවුකෝ කුරුවියා 1999 අප්‍රේල් 11 වැනිදා බෙල්ගේ‍්‍රඞ්හි ඔහුගේ නිවස අසලදී ඝාතනයට ලක් වන විට අවස්ථා ගණනාවකදීම ඔහුට මේ ඊනියා මාධ්‍ය නීති යටතේ දඬුවම් කර තිබුණි.
සර්බියාවේ උප අගමැති සහ අන්ත ජාතිවාදී වෙයිස්ලාව් සෙසෙලි ස්වාධීන ජනමාධ්‍යවේදීන්ට එරෙහිව ප‍්‍රසිද්ධියේම තර්ජනය කළේය. ”අප තවදුරටත් ඔබව හුරතල් කරන්නේ නැහැ” : මාධ්‍ය හමුවකදී ඔහු ප‍්‍රකාශ කරන ලද්දේ බොස්නියා යුද්ධයේදී සර්බියානු ස්වේච්ඡා බලකායට නායකත්වය දුන් සෙලිකෝ රස්නොක්ට්‍රොවික්ගේ සහ ආරක්ෂක ඇමති පාවුලේ බුලටොවිච්ගේ ඝාතන පිළිබඳ මාධ්‍යවේදීන් පිට වරද පටවමිනි. ”අවශ්‍ය වුණොත් අපි එම ක‍්‍රමවේදයම ඔබ වෙනුවෙන්ද පාවිච්චි කරනවා” යැයි ඔහු සහතික විය.
බොයානාගේ දෙමව්පියන් ඇයට වඩා බියපත් ව ඇත. ”ඔයාව මැරුවොත් කිසි කෙනෙක් ඔයාගේ නමින් පාරක් නම් කරන එකක් නැහැ. නමුත් අපට අපේ එකම දුව නැතිවෙනවා.” ඇගේ පියා දින කිහිපයකට පෙර පැවසීය.
මධ්‍යම රාත‍්‍රියත් පසු වී සෑහෙන වෙලාවක් ගත වී ඇත. දුරකතනය නාද වෙයි, බොයානාගේ හඬ මෘදුව ඇසෙයි.
”ඔයා ගෙදර ආවද?” ඇය දුරකතනයෙන් අසයි.
”තව වෙලා යනවා” ඇය කියයි. ”මම එනකම් ඇහැරගෙන ඉන්න එපා”
”මගේ මහත්තයා කතා කළේ” සිගරට්ටුවක් දල්වා ගනිමින් ඇය පැහැදිලි කරයි. ”අද මම ගෙදර එනවාදැයි බලන්නයි එයා කතා කළේ” අද රාත‍්‍රියේ විරුද්ධ පාක්ෂික ජනමාධ්‍ය ආයතන ගණනාවක් එකට එකතු වී ආණ්ඩුවේ තර්ජනවලට එරෙහිව විරෝධය පෑමේ මහා පරිමාණයේ සන්ධ්‍යා විකාශනයක් පවත්වයි. ”මර්දනයෙන් අත් මිදෙමු, බියෙන් අත් මිදෙමු” එම විරෝධතාවයේ තේමාව වන අතර සමස්ත ව්‍යාපෘතියේ නායකත්වය දරන්නේ බොයානා යි.

නොර්වීජියානු ලේඛිකා ඔස්නි සීස්ටාර්ඞ් ලියූ with thier backs to the world -portaits from Serbia කෘතියෙහි first lady of treason පරිච්ඡේදය ඇසුරෙනි.

Back to Home
View Pdf

Monday, February 8, 2010

නීති බින්දෝ රැකීමට එය

සුදර්ශන ගුණවර්ධන

'Sri lanka, Play by Rules' යන වැකිය සඳහන් ක‍්‍රිකට් පන්දුවක් ඇම්නෙස්ටි ඉන්ටර්නැෂනල් සංවිධානය විසින් 2007 ලෝක කුසලානය ආසන්නයේදී නිකුත් කරන ලදී. මෙය ශ‍්‍රි ලංකා ක‍්‍රිකට් කණ්ඩායමට එරෙහිව නිකුත් කරන ලද්දක් නොවීය. ශ‍්‍රී ලංකාවේ ඇති වූ තිබුණු සිවිල් යුදමය වාතාවරණය තුළදී, වෙනත් වචනයකින් කිව්වොත් ශ‍්‍රී ලංකාවේ රාජ්‍යය සහ එහි ජීවත්වන වාර්ගික ජන කොටසක් නියෝජනය කළ මිලිටරි - දේශපාලන සංවිධානය අතර පැවතුණු සන්නද්ධ ගැටුමේදී නීති රීති වලට එකඟව, එනම් ජාතික සහ ජාත්‍යන්තර වශයෙන් පිළිගත් මානව හිමිකම් සහ මානවවාදී සිද්ධාන්තයන්ට අනුකූලව ක‍්‍රියා කරන ලෙස ශ‍්‍රී ලංකාවේ රාජ්‍යයට බලකිරීම සඳහා කරන උද්ඝෝෂණ ව්‍යාපාරයේ අංගයක් ලෙස නිකුත් කරන ලද්දකි.
මෙම උත්සාහයට විරුද්ධ ව ජාතික වශයෙන් ඇතිවූයේ විශාල උද්ඝෝෂණයකි. එහි තේරුම මෙසේ සාරාංශ ගත කළ හැකිය:
”රට හමුවේ තියෙන්නේ අති භයානක අභියෝගයක්. ‘විජාතික මරසෙන් ’ රටේ ඉන්න ද්‍රෝහීන්වත් යොදාගෙන රට විනාශ කිරීමට කුමන්ත‍්‍රණයක් දියත් කරලා. අපි මේ අපට තියෙන හැමදෙයක්ම පාවිච්චි කරලා ඒ අභියෝගය ඉවර කරන්න හදනවා. ඇම්නෙස්ටිකාරයෝ නීතියට අනුව කරන්න කියලා මඟුලක් කතා කරනවා.”
ශ‍්‍රී ලංකාවේ රජය යුද්ධය ජයග‍්‍රහණය කළේය. ඉන් මාස අටක් ගත වූ තැන ජනාධිපතිවරණය පවත්වන ලදි. තරගය පැවැත්වුණේ ජයග‍්‍රාහී යුද්ධය මෙහෙය වු සේනාධිනායකයා වු රජතුමා සහ සෙන්පතියා වූ ජෙනරාල්තුමා අතරය. යුද්ධයේදී Play by Rules සිද්ධාන්තය අදාල වෙන්නේ නැතැයි සිතූ සහ කියූ බොහෝ දෙනා බලපොරොත්තු වුයේ ඡන්දයේදී එය අදාල වෙනවා ඇතැයි කියාය. වෙනත් වචනයකින් කිව්වොත් ශ‍්‍රී ලංකාවේ පාලක පවුලේ සහ පාලක සන්ධානයේ නායකත්වය දරන රජතුමා සහ විපක්ෂය වෙනුවෙන් ඉදිරිපත් වූ පොදු අපේක්ෂකයා වන ජෙනරාල්තුමා අතර රටේ පාලන බලය උදෙසා ඇතිවු තරගයේදී ශ‍්‍රී ලංකා රාජ්‍යයේ මර්දන උපකරණ සහ මතවාදී උපකරණ අපක්ෂපාතීව , නීතියට අනුකූලව ක‍්‍රියා කරනු ඇතැයි කියාය.
මෙම අපේක්ෂාව පිළිබඳ ආණ්ඩුව පැත්තෙන් ලැබුණු ප‍්‍රතිචාරය නැවත මෙසේ සාරාංශ කළ හැකිය:
”රට හමුවේ තියෙන්නේ අති භයානක අභියෝගයක්. ‘ විජාතික මරසෙන් ’ රටේ ඉන්න ද්‍රෝහීන්වත් යොදාගෙන රට විනාශ කිරීමට කුමන්ත‍්‍රණයක් දියත් කරලා. අපි මේ අපට තියෙන හැමදෙයක්ම පාවිච්චි කරලා ඒ අභියෝගය ඉවර කරන්න හදනවා. තමුසෙලා නීතියට අනුව කරන්න කියලා මඟුලක් කතා කරනවා.”
මෙම ප‍්‍රතිචාරය මුළු මහත් මැතිවරණ කාලය තුළම එළිපිට සිදු වු නීති උල්ලංඝනය කිරීම් වලින් පැහැදිලි වූ අතර සමස්ත ප‍්‍රතිඵලය 27 වෙනිදා පාන්දර වනවිට කාට කාටත් පැහැදිලි විය.
සිදුවූයේ කුමක්ද? නිදහසින් පසුව පළමු වරට ඡන්දයක් පරාජය වීමෙන් පසු බෑග් එක පැක් කරගෙන ගෙදර යාමට නොහැකි පාලකයන් පිරිසක් ලංකාව තුළ බිහි වී තිබීමයි. අතීතයේදී රට පාලනය කළ ඩඞ්ලි සේනානායක, සිරිමාවෝ බණ්ඩාරනායක, සහ රනිල් වික‍්‍රමසිංහ වැනි නායකයන් හට එසේ බෑග් පැක් කරගෙන පිටවී යාමට හැකියාවක් තිබිණි. හයිටියේ ඇරිස්ටයිට් වැනි පාලකයෙකුට බෑග් එක පැක් කරගෙන පිටරටවත් යාමට පුළුවන් විය. නමුත් වර්තමාන නායකයන්ට එසේ පිටව ගොස් රට තුළ හෝ පිටරට හෝ ජීවත්වීමට නොහැකි අතර යනවා නම් යා හැකි වන්නේ චීනයට පමණි. එහෙත් චීන භාෂාව සහ සිරිත් විරිත් නොදන්නා නිසා එසේ ගොස් ජීවත්වීමට නොපුළුවන් බැවින් විකල්පය වන්නේ නීති ිරීති යකාට ගියත් කෙසේ හෝ බලයේ රැඳී සිටීමයි.
මැතිවරණ ක‍්‍රියාවලිය තුළදී අප අත්වින්දේ මේ තත්ත්වයයි. මෙහිදී මේ ප‍්‍රතිඵලය දෙස බලා එය විශ්ලේෂණය කොට ”ගම ඡන්දේ දුන්නේ මෙහෙමයි, නගරය ඡන්දේ දුන්නේ අරෙහෙමයි, රජයේ සේවකයන් ඡුන්දේ දුන්නේ මෙහෙමයි ” යන නිගමන ඉදිරිපත් කිරීමට යන උදවිය පැටලෙන්නේ විශාල මායාවකය. ඇත්තවශයෙන්ම 27 වෙනිදා උදේ සිරස නාලිකාවේ ජනාධිපතිවරණ ප‍්‍රතිඵල විශ්ලේෂණය කරමින් සිටි මරික්කාර් - ශී‍්‍ර රංගා ජෝඩුවට සිදුවූයේද මෙම අලකලංචියයි. ටික වේලාවකින් ඔවුන්ට සිදුවුයේ වාඩි වී සිටි පුටු දෙකත් අරගෙන පල්ලම් බහින්නටය.
අප කල්පනා කරන අන්දමට මේ ප‍්‍රතිඵලය ඇතුළේ ඇති පොදු නිර්ණායකය පහත පරිදිය. රජතුමා විසින් ලාංකිකයන් වන අපට ඉතිහාසයෙන් නිවාඩුවක් ලබාදී ඇත. පාසලේ ඒකාකාරීත්වයෙන් මිදී අනුරාධපුර, පොළොන්නරුව හරහා නුවර එළියට යන විනෝද චාරිකාවක ගමන් කරන ළමයින් මෙන් අපි විනෝදයෙන් සිටිමු. අවරුදු දහස් ගණනක් තිස්සේ අප රටට එල්ල වුණු විදේශ බලපෑම් සම්පූර්ණයෙන් ම මැඩ පවත්වා ඇත. තිස් වසරක බෙදුම්වාදී කැරලිකාරීත්වය කුඩු පට්ටම් කර ඇත. රාජ්‍ය දේපල තවදුරටත් පුද්ගලීකකරණය නොවේ. වරාය, ගුවන් තොටුපල, ගුවන් පාලම්,කොන්ක‍්‍රීට් පාලම් ගොඩ නැගේ. පාතාලය අහෝසිය. මතට තිතය. නිල් චිත‍්‍රපට තහනම්ය. දැන් සියළු ප‍්‍රශ්න විසඳා ඇති බැවින් ඉතුරුව ඇත්තේ සංවර්ධන සංග‍්‍රාමය පමණකි.
මෙසේ විනෝදයෙන් ඉන්නා ලාංකිකයන් ඉදිරියට විපක්ෂයේ පොදු අපේක්ෂකයා ලෙස පැමිණි ජෙනරාල්තුමා සිහින ලෝකයෙන්, නිවාඩුවෙන්, විනෝද චාරිකාවෙන් ලාංකිකයා අවදි කරන්නට තැත් කළේය. නිදාගෙන සිටින මිනිසුන් අති විශාල ප‍්‍රමාණයක් අවදි කිරීම වනාහි සංවිධිත දේශපාලන ව්‍යාපාරයක් විසින් පමණක් මෙහෙයවිය හැකි අවදානම් ක‍්‍රියාවකි. එහෙත් ජෙනරල් ෆොන්සේකා මේ අමාරු කටයුත්තේ ආරම්භක කාර්යභාර්ය නිර්භීතව ඉටු කළේය. එහි සම්පූර්ණ ගෞරවය ඔහුට හිමිවිය යුතුය.
නමුත් තමන්ගේ මේ ආතල් එක කැඩීම ගැන විශ්ව විද්‍යාල ගුරුවරු, කලාකරුවන්, දේශපාලකයන්, ව්‍යාපාරිකයන් ඇතුළු සමාජයේ බොහෝදෙනා ජෙනරල් ෆොන්සේකා සමඟ තරහ විය. ඔහුට අකමැති විය. ආතල් එකේ ටි‍්‍රප් එකක් යන අතරතුර විභාගය ළඟයි කියා නැවත හරවා පාසලට යවන එකට කවුද කැමති වෙන්නේ නේද?
ජෙනරාල් ආගමනයෙන් ඇතිවූ කැළඹීම කොපමණද යත් මුලින් ”කොළපාට සමාජය” ලියා කන, බොන, රමණය කරන ලාංකිකයෙකු වෙනුවෙන් පෙනී සිටි නමුත් පසුව ලාංකිකයන් විමල්ගේ බණ අසා බඩට උඩින් රට තියනු දැක නිල් පැහැයට හැරුණු සී.ඒ.චන්ද්‍රපේ‍්‍රම පවා එකවරම රනිල් වාදියෙකු වී ඇත. මෙසේ චන්ද්‍රපේ‍්‍රමට එකවරම රනිල් වික‍්‍රමසිංහ මහතා යහපත් මිනිසෙකු සේ පෙනෙන්නේ වෙන කිසිදු න්‍යායික හේතුවක් නිසා නොව ජෙනරාල් විසින් චන්ද්‍රපේ‍්‍රම ගේ ආතල් එක කඩන නිසාය. සමහර මෝඩ ජනමාධ්‍යවේදීන් මේවා දේශපාලන න්‍යායන් ලෙස සිතන නමුත් හන්දිවල සිටින ත‍්‍රීරෝද රියදුරන් කලින් කලට වෙනස් මත නිපදවා ඒවා ප‍්‍රචාරය කිරීම සහ මේ අතර ඇත්තේ එතරම් විශාල වෙනසක් නොවේ.

ලබන සතියට ....

Back to Home
View Pdf

දේශපාලන විසඳුම ඉදිරියට ගන්න දැන් වෙලාව ඇවිත්

” විජාතික මරසෙන් පරදවා ලබාදුන් ජයග‍්‍රහණයට ඔබට පින් ”
ජාතික හෙළ උරුමය ජනාධිපතිවරණයට පසුව
කොළඹ නගරයේ අලවා තිබූ පෝස්ටරයක ඉහත කියමන සටහන් වී තිබුණි.
ඇමෙරිකානු රාජ්‍ය දෙපාර්තමේන්තුව විසින් දිනපතා පවත්වන මාධ්‍ය සාකච්ඡාවට ජනවාරි 28 වන දින සහභාගී වූ එම දෙපාර්තමේන්තුවේ සහකාර ලේකම් පිලිප් ජේ. ක්‍රෝලි විසින් ශ‍්‍රී ලංකාව පිළිබඳව මාධ්‍යවේදීන් විසින් මතු කරන ලද ප‍්‍රශ්න වලට පහත සඳහන් අයුරින් පිළිතුරු දී තිබුණි.




පරිවර්තනය: ප‍්‍රියලාල් සිරිසේන

ශ‍්‍රී ලංකාව සම්බන්ධයෙන් ගත් කළ, එහි පැවති මැතිවරණය පිළිබඳව හෝ විරුද්ධ පක්ෂ නායක හා ජනාධිපති ලෙස පත්වූ රාජපක්ෂ අතර ඇති ගැටුම පිළිබඳව අළුත් තොරතුරු කිසිවක් ඔබ සතුව තිබේද?
මැතිවරණ කොමසාරිස්තුමා ඡන්ද ප‍්‍රතිඵලය සහතික කර ඇති බව අපට දැනගන්නට ලැබුණා. මම හිතන්නේ ජනාධිපති රාජපක්ෂගේ ජයග‍්‍රහණයට සුභ පතා, කොළඹ පිහිටි එක්සත් ජනපද තානාපති කාර්යාලයෙන් ප‍්‍රකාශයක් නිකුත් කොට තිබෙනවා. අප මේ දෙස අවධානයෙන් බලා සිටින අතර ජෙනරාල් ෆොන්සේකාගේ ආරක්ෂාව සම්බන්ධයෙන් අප ඔහු සමග සාකච්ඡා කර තිබෙනවා. නමුත් අප හිතන්නේ දැන් ජනාධිපති රාජපක්ෂට ඔහු විසින් ආරම්භ කළ දේශපාලන විසඳුමක් ලබාදීමේ ක‍්‍රියාවලිය ඉදිරියට ගෙනයාමේ අවස්ථාව ද, පළාත් වලට වගකීම් බෙදාහැරීම මෙන්ම දෙමළ කොටි සංවිධානය සමග පැවති ගැටුමේ අවසන් අදියරේදී සිදුවූ දේ පිළිබඳව අදාල වගකිවයුත්තන්ගේ සම්පූර්ණ වගවීම (full accountability) සහතික කිරීමටද අවස්ථාවක් උදා වී තිබෙනවා.

ඔබලා විසින් දිරිගන්වමින් සිටින දේශපාලන විසඳුමක් ලබාදීමේ ක‍්‍රියාවලිය සම්බන්ධයෙන් ඔබලා ඔහුගෙන් බලාපොරොත්තු වන්නේ මොනවාද?
මම මෙහිදී කියන්නේ, ඔහු යම් පියවර කිහිපයක් ගෙන තිබෙනවා. අප එම පියවර සාදරයෙන් පිළිගන්නවා. නමුත් පැහැදිළිවම මෙම මැතිවරණය පැවැත්වීම පවා ඉදිරි පියවරක්. මම හිතන්නේ මෙය ශ‍්‍රී ලංකාවට වසර 20කින් පමණ පවත්වන්නට හැකිවූ පළමු ජාතික මට්ටමේ මැතිවරණයයි. ඡන්දය ප‍්‍රකාශ කිරීම සමහර පළාත් වලදී එතරම් විශාල නැතිබව අප පිළිගන්නා නමුත් පොදුවේ ඉතා ඉහළ අගයක් ගන්නවා. ඉතින් මෙම මැතිවරණයත් සමග ශ‍්‍රී ලාංකික සමාජයේ පවතින බෙදීම සුවපත් කිරීමට වැඩකිරීම සඳහා අවස්ථාවක් උදා වී තිබෙනවා. ඔහුගේ තේරී පත්වීමත් සමග ඔහුට (ඒ සඳහා) දැඩි වගකීම් සමූහයක් ද පැවරෙනවා. ඒ සම්බන්ධයෙන් අප ඔහු සමග දිගින් දිගටම කටයුතු කරනවා.

ඔබ පැවසුවා එක්සත් ජනපදය ජෙනරාල් ෆොන්සේකා සමග අදහස් හුවමාරු කරගත් බව. එම සම්බන්ධතා වල ස්වභාවය කුමක්ද?
ශ‍්‍රී ලංකාව තුළ ඔහුගේ ආරක්ෂාව සම්බන්ධයෙන් ගැටළු මතු වී තිබේද?
ඔව්, ඔහු ඒ පිළිබඳව අදහස් ප‍්‍රකාශ කර තිබෙනවා. මම හිතන්නේ අපගේ තානාපති කාර්යාලය ඔහු සමග සම්බන්ධතා පවත්වා තිබෙනවා. අප ඔහුගේ අනාගත අපේක්ෂා මොනවාද යන්න පැහැදිළි කර ගැනීමට සහ සුදුසු නම් ඔහුට සහාය වීමට දිගටම ඔහු හා සම්බන්ධතා පවත්වනවා.

Back to Home
View Pdf

Wednesday, February 3, 2010

නඩු නැති රටට මොට පායාද සූරියා ?

”සමහරු මට චෝදනා කළා මට අයිති වැඬේ ඡන්ද පෙට්ටි රැකගැනීමත්, ඒවා ගණන් කිරීමත් විතරයි කියලා. දැන් සමහර විට ඡන්ද පෙට්ටිවත් රැකගන්න බැරි වෙනවා. එය ගැටළු සහගත තත්ත්වයක්. මේ නිසා ඉතාම අපහසුවෙන් එම කටයුතු කිරීමට සිදුවීම ගැන කණගාටු වෙනවා.”
” කෙසේ නමුත් ඉදිරි දින කිහිපය ඇතුළත මේ සියලූ කටයුතු එකලාසයක් කිරීමෙන් පසු මා තවදුරටත් මෙම ධූරයේ රැඳී සිටීම සුදුසු යැයි කල්පනා කරන්නේ නැහැ. යම් යම් කරුණු ගණනාවක් මත ආතති තත්ත්වයන් තුළ මට කටයුතු කරන්න බැහැ. එම නිසා මෙම ධූරයෙන් ඉවත් වීමේ තීරණයකට මා පැමිණ සිටින බව ඉතාමත් කණගාටුවෙන් වුවත් කිව යුතුයි.”

(මැතිවරණ කොමසාරිස් දයානන්ද දිශානායක මහතා ජනවාරි 27 දින ජනාධිපතිවරණ ප‍්‍රතිඵල ප‍්‍රකාශයට පත් කරමින්)...



සුදර්ශන ගුණවර්ධන
එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානය මෙම මැතිවරණයට මුහුණ දුන්නේ රටම යුද පිටියක් බවට පත් කරමිනි. මැතිවරණ නීති සහ සමාජ චර්යාධර්මයන් නොතකන නව දේශපාලන සමප‍්‍රදායක් ගොඩ නගමින් ආධිපත්‍යවාදී අණසක තහවුරු කිරීම එහි එකම අරමුණ විය. දෙවන වටයේ සිය බලය ගිලිහී ගියහොත් නැතිවෙන සියල්ල රැක ගැනීම සඳහා සන්ධානය සටන් වැදුණි.

නිදහස් සහ සාධාරණ මැතිවරණයක් නොපැවැත්වුණු බව සියළුම නිලධාරීන් දන්නා කරුණකි. තමාට ඡන්ද පෙට්ටි පවා රැකගැනීමට නොහැකි වුණු බවද ඇතුළුව කොමසාරිස්තුමාගේ ප‍්‍රකාශ වලින් මේ බව තහවුරු කර ඇත. ඒ නිසා අප ලේ ගංගා මැද කිරිබත් කා ජයග‍්‍රහණය සමරන රටක් බවට පත්වූ ලෙසම ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය මරා දැමීමේ අසිරිය වෙනුවෙන් ද ජයපැන් බොන සිංහලයන් නිර්මාණය කිරීමේ කාර්යභාරය සම්පූර්ණ කර ඇත.
මේ පටන් ගැනීම පමණකි. හමුදා කුමන්ත‍්‍රණ ගැන මොවුන් කතා කරන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂ පාලනය පසුගිය කාලය මුළුල්ලේ පවත්වා ගෙන යන ලද්දේ රාජ්‍ය බලය මත සම්පූර්ණයෙන්ම රඳා පැවතීම නිසාය. ඉතාම අඩු ඡන්ද ප‍්‍රමාණයකින් බලයට පත් මහින්දගේ මුල් කාලය දියත් වුයේ යුද්ධය හරහා රාජ්‍ය බලය තහවුරු කර ගැනීමටය. දේශපාලන ප‍්‍රතිවාදීන් මෙන්ම විවේචකයන් ද අහවර කළේ මර්දන නීති මෙන්ම රාජ්‍ය මර්දන උපාංගයන් සියල්ලම, අතුරුදහන් කරවීම්, පැහැරගෙන යාම්, ඝාතනය කිරීම් වලින් සමන්විත සංස්කෘතිය වැපිරීම සාධාරණීය කරමිනි. ඒවා පිළිබඳව රජය විසින් කිසිදු වග විභාගයක් නොකළේ ද මෙම සියල්ලටම රජයේ පූර්ණ අනුගහය ලැබුණු නිසාවෙනි.
එහෙත් යුද්ධය අවසන් වීමත් සමඟම සිය බලය ඒ ආකාරයෙන්ම පවත්වා ගෙන යා නොහැකි තත්ත්වයක් නිර්මාණය විය. විශේෂයෙන්ම හමුදාපති ජෙනරාල් සරත් ෆොන්සේකා පාලක බල හවුලෙන් එළියට පැමිණීමෙන් පෙනී ගියේ රාජ්‍ය බලයේ ඒකාධිකාරය තව දුරටත් කලින් පරිදිම ඔවුන් අත නොමැති බවය. රජයේ ප‍්‍රධාන උපදේශකයන් ස්ටැලින්වාදී දේශපාලන න්‍යායාචාර්යවරුන්ය. ජාතීන්ගේ අයිතිවාසිකම් උල්ලංඝණය කළ සෝවියට් රුසියාවේ ඊනියා අධිරාජ්‍ය විරෝධී දේශපාලනය යොදා ගනිමින් සූක්ෂම ලෙස ප‍්‍රගතිශීලි ජනතාවගෙන් ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය උදුරා ගැනීමට ඔවුහු කටයුතු කළෝය. මහින්ද පාලනය ජාතීන් අතර භේදයේ මල් ඵල නෙළා ගත්තේ රාජ්‍ය පාලනය ඒ මත පෝෂණය කරමිනි. දේශපාලන විසඳුම මඟ හරවා ගත්තේ ඉතාමත්ම නිර්දය අයුරිනි. යුද්ධයේ ජයග‍්‍රහණය රාජ්‍ය බලයේ ජයග‍්‍රහණය වුවද එය ජාතියේ ජයටැඹ බවට පත් කළේය. ඒ හරහා හමුදා බලයට රට භාර දුන්නේ සඟ, වෙද, ගුරු, ගොවි, කම්කරු යන පංච මහා බලවේගයට රණවිරු නමින් තවත් බලවේගයක්ද එකතු කරමිනි. ජෙනරාල් ෆොන්සේකාට එරෙහිව මොවුන් අවි අමෝරා ගත්තේ මේ නිසාවෙනි. ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී බලවේ එක්කාසු කරගනිමින් පසුගිය මාස කිහිපය තුළ රට තුළ ඇතිවූ නිදහස් වාතාවරණය මහින්ද හෝ ඔහුගේ ආඥාදායකවාදී නඩයට රුස්සන්නේ නැත. ඒ නිසාම හමුදා පාලනය නැවත රට තුළ පෙරට ගත හැක්කේ කුමන්ත‍්‍රණ කතා වලිනි. තමන්ගේ අදක්ෂ පාලනය සහ දුර්වලකම වසා ගත හැක්කේ ද මහා කුමන්ත‍්‍රණයක් නිර්මාණය කර මර්දනයේ හස්තය නැවත මුවහත් කිරීමෙනි. ආරක්ෂක පලිහක් නැතුව මොවුන්ට ගමන් කළ නොහැක. ඒ නිසාම ගිලිහෙමින් තිබූ තත්ත්වය නැවත ස්ථාපිත කළේ මේ අයුරිනි. අද ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය රැකගැනීම වෙනුවෙන් පෙරට එන පිරිස රජය පෙරලීමට ඉදිරිපත්වන කොටස් වශයෙන් හංවඩු ගසා ඔවුන්ට විරුද්ධව යොදා ගනු ඇත.
ඒ සඳහා හමුදාව යොදා ගනු ඇත. මහින්ද පාලනයට විරුද්ධ වන පිරිස ත‍්‍රස්තවාදීන් ලෙස හංවඩු ගසමින් දෙවැනි මර්දනය ඇරඹෙන්නේ මෙතැන් පටන්ය. එල්.ටී.ටී.ඊ යට විරුද්ධ යුද්ධයෙන් සිය ධූරයේ ඔලු යුගය පවත්වාගෙන ගියා සේ කැරැල්ලක් නිර්මාණය කරවමින් දෙවැනි වාරය පවත්වාගෙන යාම සඳහා පිඹුරුපත් සකස් කර අවසන්ය.

මොවුන් ෆොන්සේකා මහතා වට කරමින් අපට පෙන්වූයේ රාජ්‍ය බලයේ හස්තයේ විශිෂ්ට ජයග‍්‍රහණයක සුබ අනාගතයක පෙර නිමිති අපට මෙසේ ලැබී ඇත.
මේ වන විට 1994 පටන් ආණ්ඩු බලයේ රැඳී සිටින ශී‍්‍ර.ල.නි.ප දේශපාලනඥයන් අයිතිවාසිකම් ක්ෂේත‍්‍රයේ නිර්වින්දනය වූවන්ය. අවුරුදු පහළොවක අත්දැකීම දැන් අවුරුදු විසිඑකක් දක්වා අපට ලබා දුන් බව ද ජාතිමාමක බලවේග දැනගත යුතුය. හිට්ලර් සහ ඉඩි අමීන්ලා අප බිහි කර අවසන්ය. ඔවුන් ඉන්නේ අප අතරය.
ජාතීන් අතර ගැටුම බරපතල ලෙස අද කරලියට පැමිණ ඇත. උතුර සහ නැගෙනහිර ඡන්දවල ස්වරූපය අප තේරුම් ගත යුතුය. දෙමළ සන්ධානයට විරුද්ධ පක්ෂයේ අපේක්ෂකයාට සහයෝගය දෙන බව පවසන්නට බල කළේ උතුරු නැගෙනහිර වැසියන්නේ ආවේගයයි. ඒ විෂයබද්ධ තත්ත්වය මෙම තීන්දුව ගන්නට ඔවුන්ව තල්ලු කළේය. ඉතාමත්ම විශිෂ්ට අයුරින්ම ජ.වි.පෙ මේ දේශපාලන යථාර්තයට මුහුණ දුන්නේය.
මේ තත්ත්වය ගැන සමහර ප‍්‍රගතිශීලී කොටස් මහත් ඊර්ෂ්‍යාවට පත්වූහ. වසර ගණනාවක් තිස්සේ දෙමළ සන්ධානය ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී බලවේග සමඟ මුසු කිරීමට තානාපති කාර්යාල සහ වට මේස පවත්වමින් ව්‍යාපෘති කරගෙන ගිය ඇතැමුන් මේ එකමුතුකම කඩා බිඳ දැමීමට රජය සමඟ කුමන්ත‍්‍රණය කිරීමට දායක වුණි. නිරන්තරයෙන්ම මොවුන් මාන බැලූවේ විතාරණ වාර්තාවට දෙමළ ජාතික සන්ධානය හසු කරවා ගැනීමටය.
එහෙත් සියලූ දෙනාම මවිතයට පත් කරවමින් ඇතිවූ සිංහල, දෙමළ, මුස්ලිම් ඇත්ත කරුණු මත පදනම් වුණු සංවාදය සහ සමගිය මොවුන්ට රිස්සුවේ නැති බව අපි දනිමු.
ජ.වි.පෙ දේශපාලන අනාගතය පිළිබඳ ගත් තීන්දුවේ ඇති ප‍්‍රබලත්වය විනාශ කිරීම සඳහා රාජ්‍ය බලය කරා ඔවුන් හමුදා කුමන්ත‍්‍රණයකින් ලඟා වීමට උත්සාහ කරන බවට කරුණු දක්වමින් මහින්ද මුලා කරන්නට ද ඇත. මන්ද මේ සමගිය ජයගතහොත් තමන්ගේ සියලු ව්‍යාපෘති අකුලා ගැනීමටත් ගැටුම් නිරාකරණය කිරීමේ සිතියමෙන් ඔවුන්ගේ කාර්යභාරය නැතිවී යාමත් සිදුවන හෙයිනි. එහෙයින් නැති ගැටුමක් මවා පා තමන්ගේ පැවැත්ම මොවුන් සාධාරණය කර ගත්තේ මේ අයුරිනි.

අප මුහුණ දෙන්නේ බරපතල අභියෝගයකටය. එක පැත්තකින් ඉදිරි කාලය තුළ උතුරු නැගෙනහිර ජනතාවට දේශපාලන විසඳුමක් ලබා ගැනීමට නොහැකි වනු ඇත. එය ලබාදීමට මහින්දට කිසිදු උවමනාවක් ද නැත. සංවර්ධනය සඳහා ලැබෙන මුදල් මේ අයුරින්ම නාස්ති වී යනු ඇත. ආර්ථික අර්බුදය හමුවේ ජනතාව පෙළ ගැසුනද රජය පෙරලීමේ ඊනියා කුමන්ත‍්‍රණ කතාවලට මුවා වෙමින් අප දරුණු මර්දනයක් අත් දකිනු ඇත. ප‍්‍රතිවාදීන් ඝාතනය කිරීම සඳහා විනාශය දියත් වනු ඇත. දෙමළ ජනතාව බේරා ගැනීමට විදේශිකයන් ඉදිරිපත් නොවුණි. අපව බේරා ගැනීමට කවුරුත් මැදිහත් නොවනු ඇත. දිළිඳුකම වර්ධනය වන ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය නැති තවත් රටක් බවට ලංකාව පත්වනු ඇත. දෙමළ ජන විරෝධය කෙසේ නැවතත් හිස ඔසවන්නේ දැයි අපි නොදනිමු. වෙන රටවල මෙවැනි ගැටුම් නිරන්තරයෙන්ම විටින් විට මතුවේ. ශ‍්‍රී ලංකාව තුළද එය එසේ ගලා යනු ඇත.
ජාත්‍යන්තරයට අප අමතක වනු ඇත. මහින්ද ඇතුළු නඩයට අවශ්‍ය වන්නේද එම සිතියමෙන් අප මෑත් කර තැබීමටය. අධිරාජ්‍ය විරෝධී කතාවේ ඇත්ත හරය වන්නේ මෙයය.

Back to Home
View Pdf

දැන් ඉතිං වෙන කුමක් කරන්නද? පශ්චාත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රාජ්‍යයක ජීවත්වීම සහ පැවතීම

සුදර්ශන ගුණවර්ධන

ජනාධිපතිවරණය අවසන් විය. ප‍්‍රතිඵල නිකුත් විය. ප‍්‍රතිඵල ඉතා පැහැදිලිය. ඒත් පරාජිත විපක්ෂයේ සංවිධායකයන් අතර පමණක් නොව ජයග‍්‍රාහී ආණ්ඩු පක්ෂයේ ඡන්ද දායකයන් අතර පවා ඇත්තේ කුකුසකි, කුතුහලයකි, කාංසාවකි.
මොකක්ද මේ සිද්ධ වුණේ? ඒ ප‍්‍රශ්නයට පිළිතුරු නැත. මොකක්ද මේකට කරන්න පුළුවන්? නැවතත් ඒ ප‍්‍රශ්නයට ද පිළිතුරු නැත.
සුප‍්‍රකට ගෝඞ් ෆාදර් ලියූ මාරියෝ ෆූසෝ ගේ අවසන් නවකතාව වන ඔමෙර්තා හි කුර්ට් සිල්කේ යනු එෆ්.බී.අයි හෙවත් අමෙරිකානු ෆෙඩරල් විමර්ශන බියුරෝවේ නිව්යෝර්ක් කාර්යාලයේ ප‍්‍රධානියාය. නිව්යෝර්ක් නුවර මාෆියා හෙවත් සංවිධානාත්මක අපරාධ කල්ලි විනාශ කිරීම හේතුවෙන් ඔහු විශාල කීර්තියක් හිමිකරගත්තේය. නමුත් නීති විරෝධී සංවිධානාත්මක අපරාධ මැඬලීමෙන් ඔහු මේ සාර්ථකත්වය ලබා ගන්නේ මත්ද්‍රව්‍ය ජාවාරම්කරුවෙකු සහ සංවිධානාත්මක අපරාධ කල්ලි නායකයෙකු වන ටිමෝනා පෝටෙලාගේ සහාය ලබා ගනිමිනි. එම සහාය සඳහා හිලවු වශයෙන් මාෆියා නායකයා සිදු කරන නීති විරෝධී අපරාධවල අපරාධ සහායකයෙකු වශයෙන් කටයුතු කිරීමට ද ඔහුට සිදු වේ. නීතියේ රැකවලා වශයෙන් ක‍්‍රියා කරන අතරම එම නීතියම කඩ කිරීමට හවුල් වෙමින් සිල්කේ ගත කරන දෙබිඩි ජීවිතය එෆ්.බී.අයි හි ඉහළ නිලධාරීන්ද දනිති. ඔවුන්ගේ තේමාව මෙයයි.
”අපරාධ වැළැක්වීම පිණිස සමහර අපරාධ සිදු වීමට ඉඩ හැරිය යුතුය.” (To protect law one has to allow to break the law).
පශ්චාත් ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී රාජ්‍යයක් බවට පත්ව ඇති ලංකාවේ පාලක පවුලට අදාළව ඉහත තේමාව මෙසේ සංශෝධනය කර ඉදිරිපත් කළ හැකිය. ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය රැක ගැනීම පිණිස සමහර අවස්ථාවලදී ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍ර විරෝධී ක‍්‍රියා කළ යුතුය.
මැතිවරණ ප‍්‍රතිඵල නිකුත් වීමෙන් පසු ඇති වී තිබෙන බරපතල නිහඞතාවය ඉදහිට දැල්වෙන රතිඤ්ඤ හඩින් පවා බිඳී නොයයි. ඒ නිහඬතාවය මත අපට ප‍්‍රධාන ප‍්‍රවාද දෙකක් මතු වන බව පෙනෙයි.
1. මේ ජනාධිපතිවරණය ආරම්භයේ සිට ප‍්‍රතිඵල ප‍්‍රකාශ කිරීම දක්වාම කිසිදු ආකාරයේ නිදහස් හා සාධාරණ මැතිවරණයක් නොව වංචා ඳුෂණ වලින් සහ නීතිය නොතකා හැරීමෙන් ජයග‍්‍රහණය කළ අසාධාරණ සහ අයුක්ති සහගත මැතිවරණයකි. එයින් බිහිවී ඇත්තේ ජනමතය කොල්ල කා ගොඩනැගූ නීති විරෝධී ආණ්ඩුවකි.
2. දැන් ඉතිං මැතිවරණ ප‍්‍රතිඵලය ප‍්‍රකාශයට පත් වී ඇති නිසා කළ යුත්තේ එය ඒ ආකාරයට බාරගෙන ඉදිරියේදී එන එන හැටියට උපයෝගීතාවාදී ආකාරයට කි‍්‍රයාකිරීමය. ඒ අනුව දේශපාලන පක්ෂ ඉදිරි මැතිවරණ සඳහා සූදානම් වීමත්, සිවිල් දංවිධාන තරඟයට මැතිවරණ නිරීක්ෂණ සඳහා සූදානම් වීමත් කළ යුතුය.
පළමුවෙනි කි‍්‍රයාමාර්ගය තෝරාගැනීම ‘ජීවත්වීම’ ලෙස ද, දෙවැනි ක‍්‍රියාමාර්ගය තෝරාගැනීම හුදෙක් ‘පැවතීම’ ලෙස ද නම් කිරීමට අපට හැකිය. ලාංකිකයන් තෝරා ගනු ඇත්තේ ඉහත මාර්ග දෙකෙන් කවරක්ද යන්න මත ලංකාවේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයේ අනාගතය තීරණය වනු ඇත.
පිලිපීනයේ, සිම්බාබ්වේ හි හෝ කෙන්යාවේ ජනතාව හුදෙක් පැවතීම පමණක් ප‍්‍රමාණවත් යැයි කල්පනා කරන ලද්දේ නම් කොරසෝන් අකිනෝ, මෝගන් ට්වංගරායි, රයිලා ඔඩිංගා කිසිවිටෙකත් බලයට පත් නොවනු ඇත. ඉරානයේ ජනාධිපති අහමඞ් නෙජාඞ් ගේ පාලනයේ සුජාතභාවය අභියෝගයට ලක් නොවනු ඇත.
සිදු වූයේ කුමක්ද යන්න පිළිබඳව හරියටම කිව හැක්කේ අදාළ ක‍්‍රියාවලියට සෘජුව හා වක‍්‍රව දායකත්වය සැපයූ අයට පමණකි. ඒ අය අතර ස්ටාලින්වාදීන්, ට්‍රොට්ස්කිවාදීන්, ගාන්ධිවාදීන්, ජාතිකවාදීන් ඇතුළු තවත් බොහෝ අය සිටින බව අපි දනිමු. කවුරු කතා නොකළත් මේ මහා අපරාධය ගැන ඔවුන්ගේ හෘද සාක්ෂිය කතා කරනු ඇත.

Back to Home
View Pdf